MIEN RUYS de complete biografie

Zoeken naar de heldere lijn. The quest for clean lines
Tuinarchitecte Mien Ruys heeft gedurende een lange periode een belangrijke invloed gehad op de ontwikkeling van de tuinarchitectuur. Zij was een van de eersten in Nederland – en zeker de eerste vrouw – die het belang zagen van de integratie van haar vak met de architectuur. Ruys heeft daarin een actieve rol gespeeld, gemotiveerd door het socialistische en emancipatoire gedachtegoed dat zij zich in de dertiger jaren eigen maakte. De inzichten die zij formuleerde ten aanzien van functie en doel van de tuin- en landschapsarchitectuur bij het ontwerpen van privé-tuinen en openbaar groen lijken belangwekkend genoeg om ze nader te analyseren. Ze zijn van invloed geweest op het discours binnen haar vakgebied over deze onderwerpen, zoals onder meer blijkt uit de debatten binnen de 8 en OPBOUW.

In Ruys’ werk is tevens van belang dat zij een aanzienlijke rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van de – tot dan toe vaak ondergeschikt geachte – keuze van het plantmateriaal. Ruys leerde de tuinbezitter het ruimtelijk effect en de schoonheid zien van schaduwplanten, bladplanten, planten met decoratieve vruchten en zaaddozen, in een tijd dat kleurige bloemperkjes nog de boventoon voerden. Zij borduurde op eigen wijze voort op de Engelse ‘mixed border’ en kwam begin jaren ’50 als eerste met het idee van standaard- of confectieborders, waardoor beplantingen van een hoge kwaliteit en consistentie voor een grotere laag van de bevolking bereikbaar zouden worden. Haar ideeën droeg Ruys uit in tal van publicaties, zoals het standaardwerk ‘Het vaste plantenboek'(1950), ‘Van vensterbank tot landschap” (1982) en in het nog steeds bestaande tijdschrift ‘Onze Eigen Tuin’, dat zij en haar echtgenoot Theo Moussault oprichtten in 1954. In haar proeftuinen te Dedemsvaart op het terrein van kwekerij Moerheim, opgericht door haar vader Bonne Ruys, heeft zij gedurende haar hele leven praktisch onderzoek verricht naar de toepassing van planten en materialen die geschikt waren voor toepassing in haar ontwerpen. Door haar vernieuwend gebruik van beide heeft zij de vormgeving van tuinen decennia lang sterk beïnvloed. De publicatie die in voorbereiding is geeft een zo volledig mogelijk, geïntegreerd beeld van leven en werken van Mien Ruys. Hoofddoel is de verspreiding van kennis over het werk van Mien Ruys. Een begeleidende oeuvrelijst omvat alle bekende werken, waarvan een aantal representatieve projecten uitgebreider wordt beschreven. Ruys’ oeuvre wordt geïnterpreteerd met gebruikmaking van gegevens uit de toenmalige context en vanuit de hedendaagse vakinhoudelijke en historische inzichten. Het boek richt zich tot een breed publiek, dat zowel vakgenoten, studenten en vormgevers als niet beroepsmatig geïnteresseerden omvat.

The quest for clean lines. The landscape architect Mien Ruys had a significant impact on the development of garden design over a long period of time. She was one of the first in the Netherlands  – and certainly the first female garden designer – to recognise the importance of the integration of her craft with architecture. Mien Ruys played an active role in this integration, motivated by the socialist and feminist movement of which she was a part in the 1930s. The insights that she formulated in her designs for private and public gardens concerning the function and purpose of garden and landscape design seem thought-provoking enough to be worthy of further analysis. Her ideas had an impact on discourse on these subjects within her area of expertise, as is apparent from debate within the early 20th-century architectural movements ‘the 8’ in Amsterdam, and ‘Opbouw’ (‘Reconstruction’) in Rotterdam.

Another important aspect of Mien Ruys’ work is that she played a significant role in the development of plant choice, which had been considered of lesser importance until then. Mien Ruys made garden owners aware of the spatial effect and the beauty of shade-loving plants, foliage plants, and plants with decorative fruits and seed pods in a period in which colourful flower beds were still the norm. She refined the English ‘mixed border’ in her very own way and was the first to come up with the idea of standardised or ready-made borders in the early 1950s, which meant that high-quality and consistent planting became accessible for a broader public.

Mien Ruys expressed her vision in numerous publications, such as the classic Het vaste plantenboek (‘Perennials’) in 1950, Van vensterbank tot landschap (‘From windowsill to landscape’) in 1982, and the garden magazine Onze Eigen Tuin (‘Our own garden’), which is still published today and which she founded with her husband Theo Moussault in 1954. Throughout her life, she tried and tested the use of plants and materials in her trial garden in Dedemsvaart in the Netherlands, at the Moerheim nursery, founded by her father Bonne Ruys, to see whether these were suitable for use in her designs. She had an important influence on garden design for many decades through her innovative use of both of these elements.

The upcoming publication offers an integrated picture of the life and work of Mien Ruys. The main objective of the book is to disseminate knowledge of her work. The book includes an oeuvre list of all her famous work and a number of representative projects are described extensively. Mien Ruys’ oeuvre was interpreted on the basis of both historical data and contemporary knowledge about garden design and its history. The book is aimed at a wide audience: not just professionals, students, and designers but anyone who has an interest in this subject.

Translated by: Suzanne Rietveld